Μικροπούλια

Ο κυρίαρχος Καλόγερος με το κόκκινο φόντο ενός σπιτιού!

Χρυσοτσίχλονο, είναι σχεδόν παντού αλλά κάθε φορά που το συναντώ το απολαμβάνω!

Βουνοπαπαδίτσα (Parus montanus) αρκετά κοινό, σχεδόν πάντα συναντας 1-2 στις ταϊστρες

Ένας Φλώρος τραγουδά πάνω σε ένα πεύκο

Redpoll (Carduelis flammea) μετακινείται συνεχώς σε μικρά κοπαδάκια που πολλές φορές περιέχουν και μερικούς απο τους "ξαδέρφους" του Arctic redpolls

Μια γαλαζοπαπαδίτσα , απ'τα αγαπημένα μου!

Δειλά δειλά εδω πέρα εμφανίζονται τα πρώτα μεταναστευτικά όπως κύκνοι, γερανοί, χήνες...Βέβαια η άνοιξη θα αργήσει πολύ ακόμα να έρθει μιας και οι λίμνες ξεπαγώνουν στο τέλος Απρίλη...Απ'την άλλη ο χειμώνας είναι πίσω μας και έτσι είπα να δημοριεύσω μια ανάρτηση αφιερωμένη στους "κυρίαρχους" του χειμώνα, τα διάφορα μικρόπουλα. Μακράν το κυρίαρχο είδος (ειδικά στα αστικά κέντρα) είναι ο καλόγερος (Parus major) το οποίο είναι σχεδόν παντου! Ακολουθούν η γαλαζοπαπαδίτσα (Parus carueleus) και τα χρυσοτσίχλονα (Emberiza citrinella). Αυτην την εποχή πολυάριθμοι είναι και οι φλώροι (Carduelis chloris).Τα σπουργίτια απ'την άλλη δεν είναι καθόλου κοινά και συνολικά έχω δει 2-3 φορές. Βέβαια όλα αυτα τα πουλιά δεν είναι εξαπλωμένα ομοιόμορφα αλλά τα συναντας συγκεντρωμενα σε συγκεκριμένα σημεία όπως ταϊστρες, λιμνούλες με νερό, ακάλυπτο έδαφος...Είναι σκληρός για αυτά ο χειμώνας στην Φινλανδία για αυτο και περιορίζουν τις μετακινήσεις τους.
Την άλλη βδομάδα φεύγω για την βόρεια Νορβηγία με στόχο κάποια βόρεια-αρκτικά είδη. Έτσι η επόμενη ανάρτηση εκτός (πολύ πιθανού) απροόπτου θα είναι σε καμια εβδομάδα!

Τριδάχτυλος

Επιτέλους!

Προσέξτε την λαμπερή κίτρινη "κορώνα" χαρακτηριστικό του αρσενικού

Σε πρώτο πλάνο τα 3 δάχτυλα!

Το χιονοτσίχλονο σε σχεδόν τέλειο καμουφλάζ στο άσπρο τοπίο!

Πολλές φορές στις αναρτήσεις μου έχω αναφέρει τον Τριδάχτυλο Δρυοκολάπτη (Picoides tridactylus) αλλά μέχρι τώρα δεν έχω ανεβάσει καμιά φωτογραφία. Αυτό γιατί μέχρι τώρα δεν είχα καμιά αξιόλογη... Όμως το Σάββατο στάθηκα τυχερός! Μαζί με δυο "ντόπιες" Birdwatcher πήγαμε σε μια περιοχή όχι μακριά απο το κέντρο της πόλης όπου υπήρχαν κάποιες παρατηρήσεις του είδους. Αφού κάναμε ησυχία ακούσαμε ένα πολύ αδύναμο χτύπημα σε δέντρο! Μετά απο λίγο τον εντοπίσαμε, ήταν ένα ενήλικο αρσενικό!! Έκατσα μαζί του πάνω απο μια ώρα και έσπασα το ρεκόρ μου με 461 φωτογραφίες σε ένα πουλί! Ευτυχώς είχα τον φορητό σκληρό δίσκο μαζί μου...Λίγο πρίν γυρίσουμε σπίτι "πεσαμε" πάνω σε ένα χιονοτσίχλονο (Plectrophenax nivalis) ένα απο τα είδη-στόχους μου εδώ! Και αυτό μου επέτρεψε μερικά καρέ!
Την άλλη μέρα πήγα σε μια άλλη περιοχή και βρήκα ακόμα εναν τριδάχτυλο... Πολύ τυχερο Σ/Κ!
Ο τριδάχτυλος υπάρχει και στην Ελλάδα άλλα μόνο με δυο μικρούς πληθυσμούς στον Όλυμπο και στην Ροδόπη. Ίσως είναι ο ποιό σπάνιος και ποιο "δύσκολος" απο τους δρυοκολάπτες της Ελλάδας. Εκεί θα χρειαστώ πολλή περισσότερη τύχη για να τον δω, πόσο μάλλον για να τον φωτογραφίσω...

Oulanka National Park

H θέα απο την εκδρομή στο γειτονικό πάρκο

Επιτέλους μια Siberian Jay

και μια Siberian Tit

Ένας νεροκότσυφας (Cinclus cinclus cinclus)

πόσους μπορείτε να μετρήσετε???

Μερικές φορές η φωτογράφηση εδώ μπορεί να είναι πολυ δύσκολη! Thank you Gianca for the photo!

Την εβδομάδα που μας πέρασε πήγαμε με την σχολή μια εκπαιδευτική εκδρομή σε έναν ερευνητικό σταθμό στο εθνικό πάρκο της Oulanka. Η περιοχή βρίσκεται στα σύνορα με την Ρωσία και σχεδόν στον αρκτικό κύκλο. Εκεί το μόνο μέσο μετακίνησης μας στο πυκνό δάσος ήταν τα ski μιας και ήταν αδύνατο να περπατήσεις στο χιόνι το οποίο πολλές φορές ξεπερνούσε το 1m. Ξεθεωθήκαμε αλλά άξιζε τον κόπο μιας και είδαμε αρκετά διαφορετικά μέρη και κάναμε πολλές διαφορετικές δουλειές όπως μέτρηση του οξυγόνου σε μια λίμνη,bird & hare cencus κ.α. Την μια απο τις 4 μέρες επισκεφτήκαμε ένα γειτονικό πάρκο στο οποίο υπάρχουν κάποια "βουνά" με το τρομερό για τα δεδομένα της Φινλανδίας ύψος των 450m. Κοντά στην κορύφη υπήρχαν κάποια δέντρα που πάνω τους είχαν παραπάνω απο 3 τόνους χιονιού!!!Ο ερευνητικός σταθμός ,αν και στην μέση του πουθενά, ήταν αρτια εξοπλισμένος με εργαστήρια,αιθουσα διαλέξεων, σύνδεση στο Internet, 80 δωμάτια κ.α. Που τέτοια στην Ελλάδα...
Έξω απο τα δωμάτια υπήρχε μια μικρή ταϊστρα που όμως επισκεπτόταν δυο απο τα είδη-στόχους τους ταξιδιού μου. Τa Siberian Jay (Perisoreus infastus) και τα Siberian Tit (Parus cinctus) ήταν εκεί και ήταν πάρα πολύ ήρεμα. Δυστυχώς δεν είχα καλό φως...Επίσης στάθηκα τυχερός και έπεσα πάνω σε έναν τριδάχτυλο δρυοκολάπτη ο οποίος έδειχνε να μην νοιάζεται για την παρουσια μου, αλλά πάλι δεν είχα φως. Τέλος σε ένα απο τα ποταμάκια της περιοχής που δεν ήταν παγωμένο μέτρησα πάνω απο 20 νεροκότσυφες!!!Μου είπαν οτι ποιο νωρίς τον χειμώνα μπορείς να δεις πάνω απο 50 εκεί! Ένα απο τα λίγα πουλιά που ξεχειμωνιάζει στην Φινλανδία!

Δρυοκολάπτες

Ο σπάνιος Λευκονώτης (Dendrocopos leucotos) σε ένα απο τα καρέ που μας χάρισε

και σε πτήση....

Μια Παρδαλοτσικλητάρα ( Dendrocopos major) μου έκανε την χάρη για λίγα δευτερόλεπτα

Μια γαλαζοπαπαδίτσα (Parus caeruleus) μας κοιτά στα μάτια

Ένα χρυσοτσίχλονο (Emberiza citrinella)

Αυτό το Σάββατο βγήκαμε με έναν ντόπιο φωτογράφο πουλιών να ψάξουμε για τον Τριδάχτυλο δρυοκολάπτη (Picoides tridachtylus).Έτσι πήγαμε σε μια ζώνη του δάσους που είχε πολλά νεκρά δέντρα και κάθε τόσο σταματάγαμε και ακούγαμε τα χτυπήματα των δρυοκολαπτων και έπειτα προσπαθούσαμε να τους εντοπίσουμε. Δεν καταφέραμε να βρούμε Τριδάχτυλο αλλά βρήκαμε 4 μεγάλους Μαύρους δρυοκολάπτες που δυστυχώς ήταν πολυ φοβισμενοι και αρκετές παρδαλοτσικλητάρες . Λίγο πριν φύγουμε βρήκαμε έναν Λευκονώτη (Dendrocopos leucotos) τον ποιο σπάνιο απο τους δρυοκολάπτες της Φινλανδίας και αρκετά σπάνιος στην Ελλάδα. Λέγεται έτσι εξαιτίας της λευκής πλάτης του και είναι ο μεγαλύτερος απο τους μαυρόασπρους δρυοκολάπτες.Το πουλί ήταν πολυ συνεργάσιμο και έτσι το ακολουθούσαμε για πολύ ώρα καθώς πετούσε απο κορμό σε κορμό!!!
Μετά πήγαμε σε μια κρυψώνα στο δάσος όπου φωτογραφήσαμε διάφορα μικρόπουλα όπως χρυσοτσίχλονα,καλόγερους,γαλαζοπαπαδίτσες,βουνoπαπαδίτσες κ.α.